数说文化立法：蓄积势能 驶入快车道
| Рубенс Барикело Rubens Barrichello | |
|---|---|
 Барикело на ГП на САД во 2002 | |
| Националност |  Бразилец
|
| Болид # | 17 |
| Моментален тим | Хонда Ре?синг Ф1 Тим |
| Кариера во Формула 1 светското првенство | |
| Трки | 258 (255 старта) |
| Титули | 0 |
| Победи | 9 |
| Пиедестали | 61 |
| Пол позиции | 13 |
| Вкупни поени | 519 |
| На?брзи кругови | 16 |
| Прва трка | Гран-при на ?ужна Африка, 1993 |
| Прва победа | Гран-при на Германи?а, 2000 |
| Последна победа | Гран-при на Кина, 2004 |
| Последна трка | Гран-при на Турци?а, 2008 |
| Пласман во 2007 | 20-ти (0 п) |
Рубенс Гонсалвеш Барикело (португалски: Rubens Gon?alves Barrichello; р. 23 ма? 1972) — Бразилски Формула еден возач. То? моментално вози за Хонда. Барикело возел за Ферари од 2000 до 2005 г., како екипен колега на Михаел Шумахер, ужива??и знача?ни успеси. Пензионира?ето на Шумахер на кра?от на 2006 го направи Барикело на?искусниот возач на патеката. Барикело порасна идолизира??и го поранешниот Аиртон Сена, додека Сена за возврат го прогласи за сво? штитеник; како на пример во сезоната 2008 во Формула Еден Барикело ?е биде единствениот возач што се натпреварува во Формула Еден ко? се тркал против Сена, и ги има освоено петте на?големи возачки бодови во истори?ата на Формула Еден.[1]
Младост
[уреди | уреди извор]Барикело е роден во Саун Пауло, како син на Рубенс Барикело Помладиот. Два?цата неговиот татко и дедо имале исто име Барикело . Барикело и неговиот татко, делат ист роденден: 23 ма?[2]. Исто така, Рубенс Барикело наречен е и Руби?о и тоа му стана негов прекар. Барикело бил екстремно надежен возач во младоста, осво?ува??и пет картинг титули во Бразил пред да до?де во Европа да се натпреварува на Формула Лотус трката во 1990. Во оваа година, то? го освои првенството, повторува??и го подвигот во Британскиот Формула 3 Шамионат, победува??и го маладиот Де?вид Кулхарт. То? скоро се приклучи во Формула еден на само 19 години наместо во Формула 3000 во 1992.
Кариерата на Рубенс Барикело
[уреди | уреди извор]Барикело првите години имал мало професионално искуство. Во третата трка, т.е. Европски гран при, то? стартуваше на 12-тата позици?а на многу влажни услови, но то? на кра?от на првиот круг бил четврт. То? на?високо го достигна второто место, и бил с? уште на неверо?атното трето место, поминува??и ги Де?мон Хил и Алан Прост од Вили?амс, пред да се соочи со проблеми со горивото. За несре?а сигурноста на возилата била многу мала за време на целата сезона во 1993 и затоа беа неколкуте победи и само некои од нив беа возможни. И покра? тоа, Барикело регуларно ги победил неговите поискусни екипни колеги, како што бил Иван Капели, Тиери Бустен. На Францускиот Гран При, то? бил блиску до осво?ува?е на првото место но загуби од Мишел Андрети во последниот круг. Единствениот пробив кон врвот во таа сезона до?де конечно во Сузука со петтото место пред неговиот нов клупски колега Еди Ирва?н. Во 1994 то? стартуваше добро со четвртото место во Бразил и со третото место во тихоокеанското Гран При во Аида - ?апони?а што го пласира на второто место на ранг листата, единствено зад Михаел Шумахер, ко? имал победено на двете трки. Но кариерата на Рубенс скоро и да заврши со несре?ата на Гран При-то на Сан Марино, каде во тешката несре?а за време на петочниот тренинг то? бил во кома, скоро и да го убила. Неговата душевна состо?ба не била подобрена поради смртта на неговиот идол Аиртон Сена два дена по несре?ата. Покра? оваа тешка лична загуба, Барикело ?а врати сво?ата доверба и се тркал со засилено темпо на останатите трки- вклучува??и пол позици?а на трката во Спа на Француското првенство и бил водач неколку круга во Есторил. Во тоа време то? бил на?младиот возач што освоил пол позици?а. То? завршил на одличното шесто место на Првенството за возачи со 19 бода, многу пове?е од клупскиот колега Еди Ирва?н, ко? постигна шест бода. Слична година со екипата следела во 1995. И покра? второто место во Монтреал, Барикело страдал од несигурноста во екипата на ?ордан во споредба со 1994 и таа сезона завршил на единаесттото место со единаесет бода.
Надеж имало во 1996, со созреаниот, надежен и мо?ен мотор на Пежо и свежите пари донесени од Бенсон и Хе?ес. Но, како сезоната се одвивала се открила та?ната дека екипата на ?ордан нема да претендира за победа. Неговите односи со сопственикот на екипата Еди ?ордан се влошиле во 1996 година, и то? замина за ново формираниот Стевартсов Гран При во 1997.
Тешки години - ?ордан Ст?уарт
[уреди | уреди извор]1997 била прва тешка година за екипата и Рубенс завршил само три трки во текот на целата година. Очигледно истакнува?е било второто место во Монако, додека неговиот екипен колега ?ан Магнусен не освоил ниту еден бод. Во истата 1997, то? се оженил со Силвана ?иафоне на 24 февруари. Таа е братучетка на бразилскиот возач Фелипе ?иафоне и внука на Алфонсо ?иафоне Фило и Зека ?иафоне.
Барикело ?а постигнал неговата прва гран-при победа на германското гран-при во Хокенха?м во 2000, откако ?а започнал трката од осумнаесеттото место. Ова било на?големото чека?е на првата победа на гран-при за било ко? возач во истори?ата на Ф1. Барикело имал доследна дебитантска сезона за Ферари, завршува??и ги пове?ето трки на пиедестал, но бил победен од трите сигурни болиди: Шумахер, Хакинен и Култхард. Барикело ?а завршил сезоната четврт помага??и му на Михаел Шумахер ко? се борел и го победил Мика Хакинен во Ф1 првенството 2000. Барикело ?а завршил сезоната 2001 на третото место, завршува??и 10 пати на пиедесталот со вкупно 56 шампионатски бодови. То? повторно играл главна улога за поддршка на Михаел Шумахер, помага??и му нему да го освои неговото второ возачко првенство со Ферари и помага??и ? на екипата да го освои првенството за конструктори трета година по ред. Успехот на Барикело продолжил и во 2002 кога то? победил на 4 трки за екипата и завршил на на?доброто во кариерата второ место во возачкото првенство, постигнува??и 77 шампионатски бодови. Годината сепак била обележана како контроверзна, кога екипата на Ферари наложила Барикело да биде поминат од Михаел Шумахер на целната рамнина на австриското гран-при 2002 и да ?а освои победата. Засрамен од ваквиот начин на победа, Михаел Шумахер го заменил подиумското место со Барикело и на подиумската церемони?а му го дал победничкиот трофе? на Барикело, за што подоцна биле казнети од ФИА поради нарушува?е на церемони?ата на прогласува?е[се бара извор].
- Сре?ниот бро? на Барикело е бро?от 11, ко? бил бро? на неговиот картинг кога то? победил на неговата прва трка.
Во Ф1 сезоната 2006 неговиот екипен колега ?енсон Батон му го дач на Барикело сво?от бро?. Барикело бил поминат од Батон, и се пожалил дека неговата формула не одговара на неговиот стил на возе?е, всушност во неговиот стил на коче?е. По модификациите на неговата формула то? беше во можност да биде поконкурентен. На гран-прито во Монако во 2006, то? го освоил неговиот прв пиедестал со сво?ата екипа.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?Barrichello 'ups the level of competition' - IndyCar.com“. web.archive.org. 2025-08-07. Архивирано од изворникот на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.CS1-одржува?е: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ ?My story, from Rubens Barrichello Official site“. Архивирано од изворникот на 6 April 2007. Посетено на 2 June 2007.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Офици?ална страна на Рубенс Барикело
- Офици?ална страна на Формула 1 Архивирано на 29 ноември 2007 г.
|