改革·印记【漫话齐鲁】中国乡村巨变之淄博厕所革命

Процентулна застапеност на невработеноста ширум светот.

百度 　　此番股权冻结的依据是深圳前海合作区人民法院“（2017）粤0391执382和383号”执行令。

Невработеност (или безработица) — општествено-економска по?ава, при кое дел од активната работна сила во определена држава или регион бара работа, но истата не може да ?а прона?де. Како невработени според законот се сметаат оние работници кои имаат навршено шеснаесет години, кои се способни за работа и самите сакаат да работат, но немаат каде.

Процентот на невработеност се пресметува кога вкупниот бро? на невработените работници ?е се подели со бро?от на населението кое е способно за работа и тоа од 16 до 65 години. Посто?ат пове?е видови на невработеност: моментална, структурна, циклична, класична и техничка.

Невработеноста може да има многу извори, како што се следниве:

• нови технологии и прона?доци
• статусот на економи?ата, што може да биде под вли?ание на рецеси?а
• конкуренци?ата предизвикана од глобализаци?ата и ме?ународната тргови?а
• политиките на владата
• регулатива и пазар

Невработеноста и статусот на економи?ата може да бидат под вли?ание на една зем?а преку, на пример, фискалната политика . Понатаму, монетарната власт на една зем?а, како што е централната банка, може да вли?ае на достапноста и трошокот за пари преку не?зината монетарна политика.

Покра? теориите за невработеноста, се користат и неколку категоризации на невработеноста за попрецизно моделира?е на ефектите од невработеноста во економскиот систем. Некои од главните видови на невработеност вклучуваат структурна невработеност, фрикциона невработеност, циклична невработеност, неволна невработеност и класична невработеност. Структурната невработеност се фокусира на основните проблеми во економи?ата и неефикасноста сво?ствени на пазарите на трудот, вклучително и неусогласеноста поме?у понудата и побарувачката на работници со потребните групи на вештини. Структурните аргументи ги нагласуваат причините и решени?ата поврзани со нарушувачките технологии и глобализаци?ата. Дискусиите за фрикционата невработеност се фокусираат на доброволните одлуки за работа врз основа на вреднува?ето на поединците за нивната сопствена работа и како тоа се споредува со сегашните стапки на плати додадени на времето и напорот потребни за да се на?де работа. Причините и решени?ата за фрикционата невработеност често се однесуваат на прагот за влез на работа и стапките на платите.

Поради тешкоти?ата во мере?ето на стапката на невработеност со, на пример, користе?е на анкети (како во Соединетите Држави) или преку регистрирани невработени гра?ани (како во некои европски зем?и), статистичките бро?ки како што е односот вработеност/население може да бидат пове?е погодни за евалуаци?а на статусот на работната сила и економи?ата доколку тие се засноваат на лу?е кои се регистрирани, на пример, како даночни обврзници.

Марксистичка теори?а за невработеноста

Карл Маркс, ?Теории за вишок“ вредност (Theorien über den Mehrwert), 1956 година.

Марксистите го делат ке?нзи?анското гледиште за односот поме?у економската побарувачка и вработеноста, но со забелешката дека склоноста на пазарниот систем да ги намали платите и да го намали учеството на трудот на ниво на претпри?атие предизвикува неопходно намалува?е на агрегатната побарувачка во економи?ата како целина, предизвикува??и кризи на невработеност и периоди на ниска економска активност пред да може да продолжи фазата на акумулаци?а на капитал (инвестици?а) на економскиот раст. Според Карл Маркс, невработеноста е вродена во нестабилниот капиталистички систем и треба да се очекуваат периодични кризи на масовна невработеност. То? теоретизираше дека невработеноста е неизбежна, па дури и неопходен дел од капиталистичкиот систем, а закрепнува?ето и повторното расте?е, исто така, се дел од постапката. Функци?ата на пролетари?атот во рамките на капиталистичкиот систем е да обезбеди ? резервна арми?а на трудот “ што создава надолен притисок врз платите. Ова се постигнува со поделба на пролетари?атот на вишок труд (вработени) и недоволно вработени (невработени). Оваа резервна арми?а на труд се бори ме?у себе за оскудни работни места со пониски и пониски плати. На прв поглед, невработеноста изгледа неефикасна биде??и невработените работници не го зголемуваат профитот, но невработеноста е профитабилна во рамките на светскиот капиталистички систем биде??и невработеноста ги намалува платите кои се трошоци од перспектива на сопствениците. Од оваа перспектива ниските плати имаат корист за системот преку намалува?е на економските ренти. Сепак, тоа не им користи на работниците; според Карл Маркс, работниците (пролетари?атот) работат во корист на буржоази?ата преку нивното производство на капитал. Капиталистичките системи неправедно манипулираат со пазарот на труд преку овековечува?е на невработеноста што ги намалува бара?ата на работниците за правични плати. Работниците се спротивставуваат еден против друг во служба на зголемува?е на заработката на сопствениците. Како резултат на капиталистичкиот начин на производство, Маркс тврдел дека работниците доживеале оту?ува?е и оту?ува?е преку нивниот економски идентитет. Според Маркс, единствениот начин за тра?но елиминира?е на невработеноста би било да се укине капитализмот и системот на принудна конкуренци?а за плати и потоа да се префрли на соци?алистички или комунистички економски систем. За современите марксисти, постое?ето на посто?ана невработеност е доказ за неспособноста на капитализмот да обезбеди целосна вработеност.

Мере?е

Исто така, посто?ат различни начини на кои државните статистички агенции ?а мерат невработеноста. Разликите може да ?а ограничат валидноста на ме?ународните споредби на податоците за невработеноста. До одреден степен, разликите остануваат и покра? тоа што државните статистички агенции сè пове?е ?а прифа?аат дефиници?ата за невработеност на Ме?ународната организаци?а на трудот. За да се олеснат ме?ународните споредби, некои организации, како што се ОЕСР, Евростат и Ме?ународната програма за споредба на трудот, ги прилагодуваат податоците за невработеноста за споредливост ме?у зем?ите.

Иако многу лу?е се грижат за бро?от на невработени поединци, економистите обично се фокусираат на стапката на невработеност, ко?а го поправа нормалното зголемува?е на бро?от на вработени лица предизвикано од зголемува?ето на населението и зголемува?ето на работната сила во однос на населението. Стапката на невработеност се изразува во проценти и се пресметува на следниов начин:

${\text{Стапка на невработеност}}={\frac {\text{бро? на невработени}}{\text{активно население}}}\times 100$ ${\text{np}}={\frac {\text{Np}}{\text{Pa}}}\times 100$

Како што е дефинирано од страна на Ме?ународната организаци?а на трудот, ?невработени работници“ се оние кои моментално не работат, но се подготвени и способни да работат за плата, моментално достапни за работа и активно бараат работа. Поединците кои активно бараат вработува?е мора да се потрудат да бидат во допир со работодавецот, да имаат интерв?уа за работа, да допрат со агенции за вработува?е, да испратат резимеа, да поднесуваат при?ави, да одговорат на огласи или некои други средства за активно бара?е работа во рамките на претходниот четири недели. Едноставното гледа?е огласи и неодговара?е нема да се смета за активно бара?е на работа. Биде??и сите невработени не можат да бидат ?отворени“ и да се бро?ат од владините агенции, офици?алната статистика за невработеноста можеби не е точна. Во Соединетите Држави, на пример, стапката на невработеност не ги зема предвид оние поединци кои не бараат активно вработува?е, како што се оние кои сè уште посетуваат коле?.

Според ОЕРС, Евростат и Бирото за статистика на трудот на Соединетите Држави, стапката на невработеност е бро?от на невработени лица како процент од работната сила.

?Невработеното лице е дефинирано од страна на Евростат, според упатствата на Ме?ународната организаци?а на трудот, како:

• неко? на возраст од 15 до 74 години (во Итали?а, Шпани?а, Обединетото Кралство, Исланд, Норвешка: 16 до 74 години);
• без работа во текот на референтната недела;
• достапни за започнува?е со работа во следните две недели (или ве?е нашле работа за почеток во следните три месеци);
• активно бара??и вработува?е во одредено време во последните четири недели.“

Работната сила или работната сила ги вклучува и вработените (вработени и самовработени) и невработените лица, но не и економски неактивните, како што се децата од предучилишна возраст, училишните деца, студентите и пензионерите.

Стапката на невработеност на поединечна зем?а обично се пресметува и известува на месечна, квартална и годишна основа од страна на Националната агенци?а за статистика. Организациите како ОЕЦД известуваат за статистика за сите не?зини зем?и-членки.

Одредени зем?и обезбедуваат компензаци?а за невработеност за одреден временски период за невработени гра?ани кои се регистрирани како невработени во владината агенци?а за вработува?е. Понатаму, побарува?ата за пензи?а или побарува?ата може да зависат од регистраци?ата во владината агенци?а за вработува?е.

Во многу зем?и како во Германи?а, стапката на невработеност се заснова на бро?от на лу?е кои се регистрирани како невработени. Други зем?и како САД користат истражува?е за работна сила за да ?а пресметаат стапката на невработеност.

МОТ опишува четири различни методи за пресметува?е на стапката на невработеност:

• Анкетите за примероци на работна сила се на?преферираниот метод за пресметува?е на стапката на невработеност биде??и тие даваат на?сеопфатни резултати и овозможуваат пресметува?е на невработеноста по различни групи на категории како што се раса и пол. Ово? метод е ме?ународно на?споредлив.
• Службените проценки се одредуваат со комбинаци?а на информации од еден или пове?е од другите три методи. Употребата на ово? метод опа?а во корист на анкетите за труд.
• Статистиките за соци?ално осигурува?е, како што се надоместоците за невработеност, се пресметуваат врз основа на бро?от на осигуреници што ?а претставува вкупната работна сила и бро?от на осигурени лица кои собираат надоместоци. Ово? метод е жестоко критикуван затоа што ако истекот на бенефициите пред лицето да на?де работа.
• Статистиката на Заводот за вработува?е е на?малку ефективна биде??и вклучува само месечна пресметка на невработени лица кои влегуваат во канцелариите за вработува?е. Ово? метод ги вклучува и оние кои не се невработени според дефиници?ата на МОТ.

Примарната мерка за невработеност, U3, овозможува споредби ме?у зем?ите. Невработеноста се разликува од зем?а до зем?а и во различни временски периоди. На пример, во 1990-тите и 2000-тите, Соединетите Држави имаа пониски нивоа на невработеност од многу зем?и во Европската уни?а, кои имаа значителни внатрешни вари?ации, при што зем?и како Обединетото Кралство и Данска ги надминуваа Итали?а и Франци?а . Сепак, големите економски настани како Големата депреси?а може да доведат до слични стапки на невработеност низ целиот свет.

Во 2013 година, МОТ усвои резолуци?а за воведува?е нови индикатори за мере?е на стапката на невработеност.

• LU1: Стапка на невработеност: [лица со невработеност / работна сила] × 100
• LU2: Комбинирана стапка на невработеност и невработеност поврзана со времето: [(лица во временска невработеност + лица во невработеност) / работна сила]
• LU3: Комбинирана стапка на невработеност и потенци?ална работна сила: [(лица со невработеност + потенци?ална работна сила) / (проширена работна сила)] × 100
• LU4: Композитна мерка за недоволно искористеност на трудот: [(лица во невработеност поврзана со времето + лица во невработеност + потенци?ал работна сила) / (проширена работна сила)] × 100

Видови невработеност

Посто?ат неколку основни видови на невработеност:

Фрикциона невработеност

Фрикционата невработеност претставува на?лесен вид на невработеност. Ово? вид на невработеност на?често се по?авува поради две причини: несоврешноста на пазарот на труд, ко?а на?честа причина е отсуството на соодветни и благовремени информации за новосоздадените и слободните работни места и поради перманентните флуктуации на вработените од едно на друго работно место. Ово? тип на невработеност е посто?ано присутен во секо?а економи?а, односно не постои држава ко?а има 0% на невработеност.

Структурна невработеност

За разлика од фрикционата невработеност, структурната невработеност е доста потежок вид на невработеност ко? на?често резултира со долгорочна невработеност на работниците. Причина за ово? вид на невработеност може да бидат структурните промени во економи?ата кои зависат од технолошките промени. Брзиот разво? на високите технологии предизвикуваат значителни поместува?а во зем?ите со пазарна економи?а, односно зголемува?е на значе?ето и учеството во бруто домашниот производ на една зем?а на определени сектори, за сметка на други сектори. Поради ова доа?а до неусогласува?е на понудата и побарувачката на пазарот на труд, односно постои недостаток на кадар во растечките сектори, а постои вишок на кадар во опа?ачките сектори. Ово? вид на невработеност е потежок за решава?е поради фактот што потребен е подолг временски период работниците од опа?ачките сектори да се преквалификуваат и обучат со вештини потребни за работа во растечките сектори. Ова е причината за долгорочната невработеност на работниците.

Циклична невработеност

Цикличната невработеност е поврзана со цикличните движе?а и разво?от на пазарните економии. Кога економи?ата се нао?а во фаза на рецеси?а, во то? случа? економската активност опа?а, а со тоа се намалува побарувачката за работна сила, а тоа доведува до зголемува?е на бро?от на невработени. Додека во случа? на експанзи?а економската активност се зголемува, а со тоа се зголемува и побарувачката за работна сила, чи? краен резултат е намалува?е на бро?от на невработени. Цикличната невработеност зема замав, односно е на?голема во услови на депреси?а.

Невработеност поради инфлаци?а

Невработеноста поради инфлаци?а, се ?авува кога платите за слободната работна положба се поставени над нивото на расчистува?е на пазарот, што предизвикува бро?от на баратели на работа да го надмине бро?от на слободни работни места. Од друга страна, пове?ето економисти тврдат дека како што големината на платите се намалува и постигнува вредност помала од платата со ко?а што може да се живее, така и пове?ето избираат да се откажат од пазарот на трудот и потоа да не бараат вработува?е. Тоа е особено точно во зем?ите во кои што семе?ствата со ниски приходи се издржуваат преку ?авните системи за благососто?ба. Во такви случаи, платите потребно е да бидат доволно високи за да ги мотивираат лу?ето да изберат вработува?е, наместо тоа што го добиваат преку ?авната благососто?ба. Платите под минималната плата, со голема веро?атност ?е резултираат со помало учество на пазарот на трудот во горенаведеното сценарио. Покра? тоа, потрошувачката на стоки и услуги е примарен движител на зголемената побарувачка за работна сила . Повисоките плати доведуваат до тоа работниците да имаат пове?е достапни приходи за да консумираат стоки и услуги. Затоа, повисоките плати ?а зголемуваат општата потрошувачка и како резултат на тоа се зголемува побарувачката за работна сила, а невработеноста се намалува.

Скриена невработеност

Службената статистика често ?а потценува стапката на невработеност поради скриената или покриена невработеност. Тоа е невработеноста на потенци?алните работници што не се одразува во службената статистика за невработеност поради тоа како се собираат статистиките. Во многу зем?и, само оние кои немаат работа, но активно бараат работа и/или ги исполнуваат условите за соци?ално осигурува?е се сметаат за невработени. Оние кои се откажале од бара?е работа, а понекогаш и оние кои се на владини програми за ?преквалификаци?а“ службено не се вбро?уваат ме?у невработените иако не се вработени.

Статистиката, исто така, не ги брои ?невработените“, оние кои работат помалку часови отколку што би сакале или на работа што не ги користи добро своите способности. Дополнително, оние кои се на работоспособна возраст, но моментално се во редовно образование, обично не се сметаат за невработени во владината статистика. Традиционалните невработени домородни општества кои преживуваат со собира?е, лов, сточарство и зем?оделство во дивините може или не може да бидат вброени во статистиката за невработеност.

Долгорочна невработеност

Долгорочната невработеност е дефинирана во статистиката на Европската уни?а како невработеност ко?а трае подолго од една година (додека невработеноста ко?а трае пове?е од две години се дефинира како многу долгорочна невработеност). Бирото за статистика на трудот на Соединетите држави (BLS), кое известува за моменталната стапка на долгорочна невработеност на 1,9 проценти, го дефинира ова како невработеност што трае 27 недели или подолго. Долгорочната невработеност е компонента на структурната невработеност, што резултира со долгорочна невработеност ко?а постои во секо?а соци?ална група, индустри?а, занима?е и сите нивоа на образование.

Статистика на Бирото за труд на Соединетите Држави

Стапка на невработеност во Соединетите Држави по окрузи во 2008 година.

Бирото за статистика на трудот ги мери вработеноста и невработеноста на работоспособна популаци?а (на оние над 17 години) користе??и две различни истражува?а за работната сила спроведени од Бирото за попис на Соединетите Држави (во рамките на Министерството за тргови?а на Соединетите Држави) и/или Бирото за Статистика за труд (во рамките на Министерството за труд на Соединетите Држави) ко?а собира статистика за вработува?е месечно. Тековното истражува?е на населението (CPS) или ?Анкета за дома?инствата“ спроведува истражува?е врз основа на примерок од 60.000 дома?инства. Истражува?ето ?а мери стапката на невработеност врз основа на дефиници?ата на МОТ.

U1–U6 од 1950 година, како што е об?авено од Бирото за статистика на трудот.

Истражува?ето за тековната статистика за вработува?е (CES) или ?Анкета за плати“ спроведува истражува?е врз основа на примерок од 160.000 бизниси и владини агенции, кои претставуваат 400.000 поединечни работодавци. Со оглед на тоа што истражува?ето мери само цивилно незем?оделско вработува?е, не пресметува стапка на невработеност и се разликува од дефиници?ата за стапката на невработеност на МОТ. И двата извора имаат различни критериуми за класификаци?а и обично даваат различни резултати. Дополнителни податоци се достапни и од владата, како што е неделниот извешта? за штети за осигурува?е од невработеност достапен од Канцелари?ата за безбедност на работната сила, во рамките на Управата за вработува?е и обука на Министерството за труд на САД. Бирото за статистика на трудот обезбедува ажурирани броеви преку PDF поврзан овде.

Бирото за статистика на трудот, исто така, пресметува шест алтернативни мерки на невработеност, U1 до U6, кои мерат различни аспекти на невработеноста:

• U1: Процент на работна сила невработена 15 недели или подолго.
• U2: Процент на работна сила ко?а изгубила работа или завршила привремена работа.
• U3: Службената стапка на невработеност, според дефиници?ата на МОТ, се ?авува кога лу?ето се без работа и тие активно бараат работа во последните четири недели.
• U4: U3 + ? обесхрабрени работници “, или оние кои престанале да бараат работа биде??и моменталните економски услови ги тераат да веруваат дека нема работа за нив.
• U5: U4 + други ?маргинално приврзани работници“ или ?работници кои се слабо поврзани“ или оние кои ?би сакале“ и се способни за работа, но не барале работа неодамна.
• U6: U5 + Работници со скратено работно време кои сакаат да работат со полно работно време, но не можат од економски причини ( невработеност ).

Забелешка: ?Маргинално приклучените работници“ се додаваат на вкупната работна сила за пресметка на стапката на невработеност за U4, U5 и U6. BLS го ревидираше CPS во 1994 година и ме?у промените мерката што ?а претставува офици?алната стапка на невработеност била преименувана во U3 наместо U5. Во 2013 година, претставникот Хантер предложи Бирото за статистика на трудот да ?а користи стапката U5 наместо сегашната стапка на U3.

Статистиката за американската економи?а како целина кри?ат вари?ации ме?у групите. На пример, во ?ануари 2008 година, стапката на невработеност во САД бил 4,4% за возрасни мажи, 4,2% за возрасни жени, 4,4% за белците, 6,3% за Хиспанците или Латиноамериканците (сите раси), 9,2% за црнците, 3,2% за жолторасните, а 18,0% за тине??ерите. Исто така, стапката на невработеност во САД би била на?малку 2% повисока доколку се избро?ат затворениците и затворениците.

Стапката на невработеност е вклучена во голем бро? главни економски индекси, вклучува??и го Индексот на водечки индикатори на Конференцискиот одбор на САД, макроекономска мерка за состо?бата на економи?ата.

Европска Уни?а (Евростат)

Еуростат, заводот за статистика на Европската уни?а, ги дефинира невработените лица ме?у 15 и 74 години кои не работат,што бараат работа во последните четири недели и се подготвени да започнат со работа во рок од две недели; оваа дефиници?а е во согласност со стандардите на МОТ. При?авени се и фактичката бро?ка и стапката на невработеност. Статистичките податоци се достапни по зем?а-членка за Европската уни?а како целина (ЕУ28) како и за еврозоната (EA19). Евростат вклучува и стапка на долгорочна невработеност, ко?а се дефинира како дел од невработените кои се невработени пове?е од една година.

Главниот извор што се користи е Анкетата за работна сила на Европската уни?а (EU-LFS). Секо? квартал собира податоци за сите зем?и-членки. За месечни пресметки, националните истражува?а или националните регистри од канцелариите за вработува?е се користат заедно со кварталните податоци на ЕУ-АРС. Точната пресметка за поединечни зем?и, што резултира со усогласени месечни податоци, зависи од достапноста на податоците.

Невработеноста во Европската Уни?а

Невработеноста во Европа (2021) според Светска банка.

Според ?Евростат“, во ?ануари 2015 година, стапката на невработеност во ЕУ изнесувала 9,8%, што претставувало опа?а?е во споредба со ?ануари 2014 година, кога таа изнесувала 10,6%. Притоа, во ?ануари 2015 година, вкупно 23.815.000 лу?е во ЕУ биле невработени, од кои 18 милиони во Еврозоната. На?ниска стапка на невработеност во ЕУ имале Германи?а (4,7%) и Австри?а (4,8%), а невработеноста била на?висока во Шпани?а (23,4%) и во Грци?а (25,8%).

Во 2015 година Европската комиси?а об?ави препораки за тоа како да се намали долгорочната невработеност. Овие ги советуваа владите да:

• поттикнува?е на долгорочно невработените лица да се при?ават во служба за вработува?е;
• на секое регистрирано долгорочно невработено лице да му обезбеди поединечна длабинска проценка за да ги идентификува нивните потреби и потенци?ал во рок од 18 месеци;
• Понудете скроен договор за интеграци?а на работното место на сите регистрирани долгорочно невработени во рок од 18 месеци. Тие може да вклучуваат мерки како што се менторство, помош при бара?е работа, понатамошно образование и обука, поддршка за домува?е, транспорт, услуги за деца и грижа и рехабилитаци?а. Секое лице би имало единствена допирна точка за пристап до оваа поддршка, ко?а би била имплементирана во партнерство со работодавците.

Во 2017-2019 година го имплементирил проектот Долгорочна невработеност за истражува?е на решени?а имплементирани од зем?ите-членки на ЕУ и производство на пакет со алатки за насочува?е на владините активности. Напредокот бил оценет во 2019 година.

Невработеноста во Македони?а

Според податоците на Заводот за статистика, во последното тримесеч?е на 2014 година имало 265.370 невработени лица, односно стапката на невработеност изнесувала 27,6%. Притоа, од вкупниот бро? невработени, 158.383 биле мажи, додека 106.986 биле жени. Невработеноста во Македони?а бележела тренд на намалува?е во текот на 2014 година: во првиот квартал на 2014 година, стапката на невработеност изнесувала 28,4%, во вториот квартал паднала на 28,2%, а во третиот квартал изнесувала 27,9%. На почетокот на 2013 година, стапката на невработеност била 29%. Во март 2015 година, во Агенци?ата за вработува?е биле регистрирани вкупно 126.161 невработено лице, а 98.401 биле регистрирани како ?други лица што бараат работа“.

Други извори

• Farmer, Roger E. A. (2001). ?Unemployment“. Macroeconomics (Second. изд.). Cincinnati: South-Western Publishing. стр. 173–192. ISBN 978-0-324-14964-7.
• Kalecki, Micha? (1943). ?Political aspects of full employment“ (PDF). The Political Quarterly. 14 (4): 322–331. doi:10.1111/j.1467-923X.1943.tb01016.x.
• McGaughey, Ewan (September 2022). ?Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy“. (2022) 51(3) Industrial Law Journal 511–559. doi:10.2139/ssrn.3044448. S2CID 219336439. SSRN 3044448.
• Reich, Robert B. (2010). Aftershock: The Next Economy and America's Future (1st. изд.). Alfred A. Knopf. ISBN 978-0-307-59281-1.
• Romer, David (2011). ?Unemployment“. Advanced Macroeconomics (Fourth. изд.). New York: McGraw-Hill Education. стр. 456–512. ISBN 978-0-07-351137-5.
• Simonazzi, Annamaria; Vianello, Fernando (2001). ?Financial Liberalization, the European Single Currency and the Problem of Unemployment“. Во Franzini, M.; Pizzuti, F. R. (уред.). Globalization, Institutions and Social Cohesion. Heidelberg: Springer. ISBN 978-3-540-67741-3.

Историски: Европа и ?апони?а

• Beveridge, William H. (1944). Full Employment in a Free Society (1st. изд.). Allen & Unwin., in Great Britain.
• Broadberry, Stephen N., and Albrecht Ritschl. "Real Wages, Productivity, and Unemployment in Britain and Germany during the 1920s." Explorations in Economic History 32.3 (1995): 327-349.
• Dimsdale, Nicholas H., Nicholas Horsewood, and Arthur Van Riel. "Unemployment in interwar Germany: an analysis of the labor market, 1927-1936." Journal of Economic History (2006): 778-808. online
• Heimberger, Philipp, Jakob Kapeller, and Bernhard Schütz. "The NAIRU determinants: What’s structural about unemployment in Europe?." Journal of Policy Modeling 39.5 (2017): 883-908. online
• Kato, Michiya. "Unemployment and Public Works Policy in Interwar Britain and Japan: An International Comparison." (2010): 69-101. online
• Kaufman, Roger T. "Patterns of Unemployment in North America, Western Europe and Japan." Unemployment in Western countries (Palgrave Macmillan, 1980). 3-35.
• Nickell, Stephen, Luca Nunziata, and Wolfgang Ochel. "Unemployment in the OECD since the 1960s. What do we know?." Economic Journal 115.500 (2005): 1-27 online.
• Stachura, P.D. (1986). Unemployment and the Great Depression in Weimar Germany. Palgrave Macmillan UK. ISBN 978-1-349-18355-5. Посетено на 3 June 2023.
• Topp, Niels-Henrik. "Unemployment and Economic Policy in Denmark in the 1930s." Scandinavian Economic History Review 56.1 (2008): 71-90.
• Webb, Sidney (1912). How the Government Can Prevent Unemployment. The National Committee for the Prevention of Destitution. (First. изд.). Letchworth, Herts.: Garden City Press Ltd., in Great Britain

Историски: Соединети Држави

• Jensen, Richard J. "The causes and cures of unemployment in the Great Depression." Journal of Interdisciplinary History 19.4 (1989): 553-583 online Архивирано на 2 ноември 2021 г..
• Keyssar, Alexander (1986). Out of Work: The First Century of Unemployment in Massachusetts. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-23016-2.
• Margo, Robert A. "Employment and Unemployment in the 1930s." Journal of Economic Perspectives 7.2 (1993): 41-59. online
• Stricker, Frank. American Unemployment: Past, Present, and Future (University of Illinois Press, 2020) online review
• Sundstrom, William A. "Last hired, first fired? Unemployment and urban black workers during the Great Depression." Journal of Economic History (1992): 415-429. online
• Temin, Peter. "Socialism and Wages in the Recovery from the Great Depression in the United States and Germany." Journal of Economic History (1990): 297-307 online.

Надворешни врски

• Мисли поврзани со unemployment на Викицитат

unemployment во Викиречникот

• Невработеност на Ризницата ^?
• Завод за статистика, Активно население (содржи податоци за невработеноста)
• Агенци?а за вработува?е, Невработеност
• ?орде ?а?имовски и др., ?Невработеност: ризици и предизвици“ Архивирано на 27 ноември 2020 г., 2013.
• Вуко Мелов, ?Невработеноста во Република Македони?а на?голем социоекономски проблем“, 2015.
  • Economic Policy Institute
  • Current unemployment figures, CEIC Data
  • Current unemployment rates by country
  • OECD Unemployment statistics
  • Unemployment statistics by Lebanese-economy-forum, World Bank data
  • JobCity is Right Platform for Govt Jobs Архивирано на 3 март 2020 г.
  • Thermal maps of the world's unemployment percentage rates – by country, 2007–2010